LHOV: geen verplicht aios co-model

De LHOV wijst een verplicht aios co-model af. Een zwaarwegend argument is de nu al grote hoeveelheid taken en verplichtingen voor opleiders. We zien echter ook veel voordelen van een aios co-model. Het model is geschikt voor aios en huisartsopleiders die het willen. De aios hebben op deze manier zelf de keuze en blijven ‘in the lead’ over hun leerproces. De LHOV raadt aan om co-assistenten op te leiden als positieve aanvulling op onze vakinhoud, dit geldt ook voor de praktijken die geen aios-opleidingspraktijk zijn.

We hebben de argumenten voor ons standpunt op een rijtje gezet.

Tegen een verplicht aios co-model

Opleiders hebben genoeg werk aan de opleiding van de aios. Geen extra taken erbij.
Weinig nut voor de opleiding van de aios, ze moeten vooral vlieguren maken en leren productie te draaien.
We moeten de opleider beschermen, mentaal vergt het veel.
Het is geen kerntaak, niet iedere huisarts gaat uiteindelijk opleiden.
Aios hebben uitval en afwezigheid: de opleiding van een co-assistent komt grotendeels op de opleider terecht.
Als het verplicht wordt gesteld door de opleiding is het weer een verplichting erbij, die mogelijk gecontroleerd moet worden, zie het NPA-debacle.
De weerbaarheid van de aios komt in het geding, deze kan geen nee zeggen bij een verplicht aios co-model.
De aios wordt overvraagd, dit is een risico op overbelasting of uitval van de aios.
De aios heeft mogelijk compensatie nodig voor de begeleiding, dus meer afwezigheid in de praktijk.
De vergoeding is heel weinig.
We stellen de patiëntenzorg voorop; de patiënt krijgt weer te maken met een tijdelijke hulpverlener.
Het is lastig om een ruimte te vinden in de praktijk: logistiek probleem.
De aios moet opgeleid worden om het onderwijs te kunnen geven, is dan niet in de praktijk en mist uren.
Het is niet opgenomen in het LOP.
Aios opleiden draait om persoonlijke en gerichte aandacht voor de aios.

Voor een verplicht aios co-model

De aios krijgen meer waardering voor de taken van de eigen opleider.
Het aios co-model kan een positieve aanvulling zijn voor de aios en de co-assistent.
Opleiden verdiept: aan een ander leren wat, waarom en hoe je iets doet is van toegevoegde waarde voor de aios.
De co-assistent hoeft de opleider zo niet veel tijd te kosten.
De aios wordt afgeleverd als een volwaardige huisarts; educatie van collega’s in spe hoort erbij.
Ook in het ziekenhuis leiden anios en aios de co-assistenten op.
Huisartsen zijn uitermate geschikt, en met verlengde-arm-constructie verantwoordelijk te zijn, net als bij de doktersassistente.
Het levert variatie in het werk als huisarts / opleider.
Morele verplichting als opleider: het beroep zekerstellen voor de toekomst.
De aios vinden het leuk om op te leiden; ze kunnen jongere artsen enthousiasmeren voor het vak huisarts.
Er is een vergoeding.
Jonge mensen in de praktijk brengen verfrissing mee.
Voor de aios weer een mogelijkheid tot het aanleren van zelfreflectie.
De beste plek om ons vak te leren is de huisartspraktijk.
Pedagogisch principe: see one, do one, teach one.

(1 juni 2022)