Met verjonging en meer vrouwelijke opleiders een betere afspiegeling van opleiders

Ik heb mij aangemeld voor de vacature in het bestuur namens Groningen, omdat ik zoals wel vaker zag dat de regio Groningen niet vertegenwoordigd was in den lande; dit vind ik schrijnend en daar wil ik graag iets aan doen.
Ook vind ik het enorm belangrijk dat er verjonging komt onder de opleiders. De opleiders moeten een juiste afspiegeling zijn van de huisartsen in ons land. Dat is nu niet het geval. Jonge vrouwen, werkende moeders, wij vertegenwoordigen een groot deel van de beroepsgroep. Ik wil in het bijzonder aan hen laten zien dat het prima samen kan gaan om een praktijk te runnen, opleider te zijn en eventueel ook bestuurswerk te doen in het belang van ons vak.
Ik hoop dat ik door mijn opleiderschap en nu ook LHOV-bestuurswerk meer jonge vrouwen inspireer om mijn voorbeeld te volgen.

Ik ben nu 1,5 jaar praktijkhouder. Binnenkort begin ik aan mijn tweede aios. Voor een aios is het enorm leuk dat ook ik mij nog aan het ontwikkelen ben als huisarts en opleider. Mijn aios kan zich goed aan mij spiegelen, en andersom.

In Roden ben ik de enige opleider. Wat veel huisartsen weerhoudt om opleider te worden, weet ik niet precies. Misschien de tijd die het vraagt? Mijn ervaring is dat opleiden ook tijdwinst oplevert. Een aios heeft een snelle leercurve en kan al snel heel veel. Ik heb een vaste waarneemster, dat is heel prettig. Zij is een oud-aios van de praktijk. Ik heb ook vaak een doktersassistente in opleiding, zo hebben we altijd wel personeel dat kan invallen, als dat nodig is.

Wat ondersteunend werkt in het doen van bestuurswerk is dat door corona vrijwel alle overleggen via beeldbellen gaan, dat bespaart tijd dat de praktijk onbemand is en reistijd. Iedereen is bovendien veel beter bereikbaar. Dit alles vergemakkelijkt het bestuurswerk. Ik zie veel positieve kanten van opleider zijn en zie uit naar het werk als LHOV-bestuurder!

Marijke Olthof

Maart 2021